715                 Comte AC-11V    

Z typem AC-11V  Alfred Comte przeżył takie same gorzkie doświadczenia, co z samolotem myśliwskim AC-1. AC-11V z 1931 roku i przeznaczony do topografii kraju związkowego nie został zaakceptowany, KTA podpisała umowę licencyjną z Messerschmittem na dwa M-18d. Comte’owi powiedziano, że AC-11 nie nadaje się do pomiarów lotniczych, ponieważ minimalna prędkość jest wciąż zbyt duża! Comte przerobił AC-11V w sześciomiejscowy samolot pasażerski. Zamiast drzwi przesuwnych zamontowano drzwi skrzydłowe oraz powiększono powierzchnie okienne. Za kabiną znajdował się przedział bagażowy. AC-11 był wyposażony w angielski silnik Armstrong-Siddeley „Lynx” IV C.S o mocy  215/240 KM. Kadłub z rur stalowych o przekroju prostokątnym pokryty był płótnem. Pokrycie w okolicach silnika wykonani z aluminium. Skrzydło wspornikowe, jednodźwigarowe zbudowano w całości z drewna. Zamiast pokrycia z tkaniny zastosowano pokrycie ze sklejki. Tylko rurowy stalowy szkielet statecznika pionowego był pokryty płótnem. Podwozie zostało podwieszone do skrzydła i połączone z kadłubem za pomocą dwóch rozpórek typu V. Dwa zbiorniki na benzynę, z których każdy zawierał 180 litrów benzyny były umieszczone w skrzydle.

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że to właśnie AC-11 wyniósł szwajcarskiego skoczka spadochronowego R. Böhlena na wysokość 8100 m w czasie bicia rekordu świata w skoku 13 sierpnia 1933 roku w Bazylei. Pilotem był Ernst Nyffenegger.

W 1934 roku miasto Lozanna nabyło AC-11 za cenę 41 000 CHF z drugiej ręki. Był używany głównie do lotów alpejskich i jako taksówka powietrzna, czasami do lotów pocztowych, a także sporadycznie jako karetka pogotowia. W kabinie było miejsce dla chorego na noszach i opiekuna. W środku drugiej wojny światowej ludzie w Bernie nagle przypomnieli sobie o AC-11. Ze względu na awarię M-18D, maszyna Comte nadal mogła być używana zgodnie z jej pierwotnym przeznaczeniem jako samolot badawczy. Od 20 lipca 1943 do 2 maja 1945 AC-11 służył w Federalnej Topografii Państwowej. W tym czasie na kadłubie obok cywilnej rejestracji HB-KIM namalowano wojskowe oznaczenie 715. Nie zabrakło również powszechnie stosowanych wówczas czerwono-białych pasów neutralności na kadłubie i skrzydłach. W 1951 roku z powodu awarii silnika, samolot znajdujący się wtedy w Niemczech, musiał zostać spisany na straty.

Silnik napędzał śmigło firmy Schwarz z  Berlina.

Rozp.- 14,63m

Dł.-8,40 m

Wys. – 2,90m

Pow. nosna –  23,00 m2

Ciężar wł. – 936 kg

Ciężar całk. – 1650 kg

V max. – 190 km/godz

V min. – 120 km/godz

Zasięg – 700 km

Czas osiągnięcia 1000 m – 6 minut

Pułap max. – 8000m

Rozbieg – 180-200m

Podobne wpisy