Bez numeru,   Hannover CL.IIa  ,  służba  21.06.1918 do 1919.

Był to dwumiejscowy myśliwiec i samolot eskortowy, pierwsza własna konstrukcja lotnicza producenta Hannoversche Waggonfabrik AG. Ponieważ firma produkowała już samoloty Aviatik C.I na licencji, nowej konstrukcji nadano oznaczenie CL.II. Ogólnie zbudowano 439 samolotów tego typu. Opisywana maszyna miała numer wojskowy C.9288/17, napędzana była chłodzonym wodą sześciocylindrowym silnikiem rzędowym Opel na licencji Argus As III o mocy 180 KM. Pilot dwupłatowca Leutnant Werner Karl Tafelmacher i obserwator Leutnant Friedrich Wilhelm Plumpe-Murnau mieli dostarczyć nowiutki samolot ze Strassburga do jednostki artylerii A 281 w Alzacji ale przeszkodziły im w tym warunki pogodowe, lot skończył się lądowaniem awaryjnym w gęstej mgle, 04.12.1917 o godzinie 16:20 koło Allschwil (BL), do granicy niemiec zabrakło im …. 200 metrów.

Samolot, który został zakupiony od Niemiec i przyjęty przez Konfederację Szwajcarską 21.06.1918 r., po internowaniu nie otrzymał oznaczenia wojskowego, ale nadano mu szwajcarskie insygnia narodowe. Maszyna trafiła do K+W Thun, gdzie była wykorzystywana jako obiekt badawczy i samolot fabryczny.
Pierwsze modele produkcyjne z charakterystycznym statecznikiem ogonowym dotarły do jednostek frontowych w sierpniu 1917 roku.

Hans Haberli, oficer wysłany przez szwajcarski resort lotnictwa, zorganizował transfer samolotu do Dübendorfu. Na podstawie dostępnych akt nie można stwierdzić, czy samolot został rozmontowany i przywieziony do Dübendorfu drogą lub koleją. Pod koniec kwietnia 1918 roku, pięć miesięcy po wylądowaniu w Allschwil, hanowerski Cl.lla przyjechał rozmontowany koleją do Thun w celu przeprowadzenia kontroli i testów w K+W. Natychmiast po ponownym zmontowaniu samolotu Adolf Schaedler, pilot fabryczny K+W, wykonał pierwsze loty próbne – i był zachwycony. W przeciwieństwie do własnych konstrukcji K+W była to “rasowa maszyna”, która “rozwijała zdolności wznoszenia, których Schaedler wcześniej nie doświadczył”. Już podczas trzeciego lotu, z Augustem Hugiem jako pasażerem, osiągnął wysokość 4500 metrów w ciągu 25 minut, co nigdy nie byłoby możliwe w przypadku samolotu z Thun. 3 maja 1918 roku Schaedler podjął kolejny lot z głównym konstruktorem K+W, Augustem Haefeli, o godzinie 16:30 przy pięknej wiosennej pogodzie, “bez konkretnego zamiaru w kierunku południowym”. Po ledwie pół godzinie osiągnęli już wysokość 5000 metrów, a zaledwie kilka minut później leciał 800 metrów nad szczytem Jungfrau. Gazeta Der Bund pisała następnego dnia: W piątek Schaedler, pilot wojskowy stacjonujący w Thun, przeleciał nad szczytem Jungfrau na wysokości 800 metrów nad szczytem góry. Towarzyszył mu konstruktor samolotów Haefeli. Lot na dużej wysokości zajął mu godzinę i dziesięć minut. Szczyt Jungfrau został wtedy „przekroczony” po raz pierwszy. Samolot był oczywiście bardzo interesujący dla K+W (Eidgenössische Konstruktions-Werkstätte) ze względu na jego nową konstrukcję, niespotykaną w Szwajcarii. Zapytanie do niemieckiego attaché wojskowego w Bernie o zakup tego samolotu zostało przez niego przekazane do najwyższego dowództwa armii niemieckiej i otrzymało 5 czerwca 1918 r. pozytywną odpowiedź: nic nie stało na przeszkodzie, aby sprzedać samolot Szwajcarii za kwotę 28.000 Fr. Niedługo później, 21 czerwca, KTA zameldował sztabowi armii, że zakup został sfinalizowany, a hanowerski Cl.lla stał się własnością armii szwajcarskiej. Jednak samolot nigdy nie został przejęty do floty szwajcarskiego lotnictwa, lecz pozostał w K+W w Thun. Hannover CL.Ila miał duży wpływ na samolot SWS C1 opracowany i zbudowany przez Adolfa Schaedlera i Augusta Huga w Waggonfabrik Schlieren po ich odejściu z K+W. Przyjęto wiele cech konstrukcyjnych, takich jak sklejkowa konstrukcja kadłuba, profil skrzydła, podwozie oraz system chłodzenia i paliwowy. Haefeli DH-5 zbudowany później przez K+W korzystał nie tylko z wiedzy zdobytej na niemieckich samolotach, ale także, po zakupie obliczeń planu, z SWS C1 firmy Schädler. Jak długo samolot był używany w Thun i co się z nim później stało, nie można wywnioskować z wciąż dostępnych akt. Można przypuszczać, że samolot był używany do testów materiałowych i wytrzymałościowych po zakończeniu testów lotniczych, a następnie został zniszczony.

Rozp. – 11,70 m

Dł. – 7,60 m

Wys. – 2,80 m

Masa wł. – 717 kg

Masa start. – 1.081 kg

V max. – 165 km/h

Pułap operacyjny – 7.500 m

Czas lotu – 3 godz.

Uzbrojenie: 1 k.masz. Spandau strzelający do przodu, 1 ruchomy k.masz. Parabellum dla obserwatora.