Dewoitine Projekt D.720 .
Pod koniec września 1947 r., gdy kończył się 18-miesięczny kontrakt, Dewoitine opuścił Cordoba Aéronautical Institute. Nie chciał dalej pracować w środowisku, które wydawało się niezgodne z jego temperamentem i aspiracjami. Choć początkowo niechętnie, Argentyńczycy upoważnili go do założenia prywatnego biura projektowego w Buenos Aires pod nazwą „Dewoitine Aviacion”, w skrócie „Dewavion”. Oprócz dwusilnikowego samolotu transportowego D.710, badał wstępny projekt myśliwca D.720, w którym widział następcę „Pulqui”. Zimą 1947-1948 zebrał około piętnastoosobowy zespół, w tym inżyniera i dziewięciu europejskich projektantów. Oszacował, że z takim personelem będzie w stanie wyprodukować w ciągu ośmiu miesięcy, w ciągu około 20 000 godzin badań, kompletną dokumentację projektu, a także pakiet produkcyjny prototypu D.720. Osiągnięcie tego wymagałoby 24 000 godzin pracy, co w przypadku kolejnej serii wymagałoby skrócenia do 6 000 godzin na samolot. D.720 różnił się zasadniczo od „Pulqui” bocznymi wlotami powietrza, i uzbrojeniem składającym się z czterech działek. Skrzydła trapezowe, pierwotnie samolot zaprojektowany z rozpiętością 11,28 m, następnie – 9,50 m przy powierzchni nośnej 17,6 m2. Kadłub o całkowitej długości 9,78 o średnicy nieprzekraczającej 1,22 m. Kabina wpierw w kształcie „kropli wody”, jak w „Pulqui”, ostatecznie przedłużona przez owiewkę sięgającą do podstawy statecznika pionowego. Umożliwiło to umieszczenie dwóch dodatkowych zbiorników na 130 i 100 litrów w kadłubie.
Niestety nie są dostępne wyniki, które Dewoitine podał Ministerstwu Lotnictwa Argentyny kiedy pod koniec wiosny 1948 r. przesłał wstępną dokumentację D.720. Negocjacje w sprawie budowy zakładu konstrukcji lotniczych w regionie Bahia-Blanca zaczęły się wtedy materializować. Zgodnie z planem pięcioletnim, przyjętym przez generała Perona, w programie inwestycyjnym tej fabryki uwzględniono 4 miliony pesos. Lokalna prasa posunęła się nawet do przytoczenia nazwiska pioniera Rufino Luro Cambaceresa jako asystenta Dewoitine i dyrektora przyszłej fabryki. List z Instytutu Aerotechnicznego w Kordobie z dnia 27 października 1948 r. położył nagły koniec negocjacji. Tym listem Juan I. San Martin, niedawno awansowany na generała brygady po sukcesie „jego” LAé 27, poinformował Dewoitine o anulowaniu projektu umowy nr 623 dotyczącej seryjnej produkcji samolotów „Pulqui” lub pochodnych.
.
Na podstawie “Les Avions Dewoitine” Raymond Danel, Jean Cuny.