Dyott Bomber

G.M. DYOTT był jednym z pionierów lotnictwa w Wielkiej Brytanii, jego certyfikat pilota Królewskiego Aeroklubu nosił numer 114 i został przyznany 17 sierpnia 1911 r. Jakieś osiemnaście miesięcy później zaprojektował zgrabny mały jednopłatowiec, napędzany silnikiem Gnôme o mocy 50 KM, z którym sporo latał w Anglii i w Ameryce. Tuż przed wojną zaprojektował duży dwusilnikowy dwupłatowiec, który miał służyć do prac eksploracyjnych w RPA. Wygląda na to, że Admiralicja dostrzegła możliwości w tym typie jako bombowcu, a konstrukcji zmodyfikowanej wersji projektu podjęła się w 1915 roku firma Hewlett & Blondeau, Ltd., która dwa lata wcześniej zbudowała mały jednopłatowiec Dyott.

Maszyna nigdy nie została przystosowana do użytku wojskowego, chociaż oblatano ją w Chingford w 1916 roku. Wydaje się prawdopodobne, że bombowiec ten byłby za słaby, miał do dyspozycji nie więcej niż 240 KM mocy silników Beardmore, co grałoby

dużą rolę zwłaszcza podczas lotu z zamontowanym całym uzbrojeniem obronnym. Samolot był dużym dwupłatowcem ze skrzydłami o równej rozpiętości. Górne i dolne środkowe sekcje obejmowały odcinki między silnikami; zewnętrzne sekcje skrzydeł miały cztery wręgi usztywniające. Kadłub mieścił trzech członków załogi i miał przednie koło bezpośrednio pod przednim kokpitem. Konstrukcja wydawała się konwencjonalna, a Dyott był całkiem ładnym samolotem. Dyott Bomber przeszedł kilka szczegółowych modyfikacji. Kiedy pojawił się po raz pierwszy, jego silniki były odsłonięte, a chłodnice zostały zainstalowane nad silnikiami. Długi przedni kokpit był otoczony szyną, która łączyła sześć oddzielnych mocowań czopowych dla karabinów Lewisa; za tym kokpitem górny pokład był płaski i nachylony w górę do kokpitu pilota. W późniejszym okresie zamontowano przednie chłodnice, i osłony silników, zamontowano również kolektory wydechowe. Zmieniono także kształt przodu kadłuba. W tej postaci Dyott pojawił się z ciężkim uzbrojeniem obronnym, uzbrojenie dziobowe składające się z czterech k.masz. Lewisa było oczywiście nieporęczne i nie mogło być skutecznie użyte w walce. Dyott został wysłany do Francji na próby serwisowe z R.N.A.S. ale nie okazał się wystarczająco udany, aby zasługiwał na przyjęcie jako typ standardowy.

Uzbrojenie: Pięć karabinów maszynowych Lewis. Cztery z nich znajdowały się w nosie: dwa z nich były zamontowane na czopach nad kadłubem i prawdopodobnie

mogły być przenoszone z jednego mocowania na drugie; każdy z dwóch pozostałych strzelał przez iluminator po obu stronach nosa. Piąty k.masz. znajdował się na mocowaniu w kokpicie za skrzydłami.

Numer seryjny: 3687