Kawasaki Ki-119

Autor Leszek Wieliczko

Jednosilnikowy lekki samolot bombowy i myśliwski eskortowy. Projekt.

Na początku 1945 roku dowództwo japońskiego lotnictwa Armii Rikugun Koku Hombu stwierdziło pilną potrzebę posiadania nowego typu lekkiego i szybkiego samolotu bombowego, przeznaczonego do atakowania amerykańskich wojsk inwazyjnych w przypadku ich spodziewanego desantu na macierzyste Wyspy Japońskie. Samolot miał mieć maksymalnie uproszczoną konstrukcję, aby być łatwym w produkcji i eksploatacji, a także dobre własności lotne (zwłaszcza podczas startu i lądowania), umożliwiające pilotaż również przez słabo wyszkolonych pilotów. Od samolotu wymagano promienia działania co najmniej 600 km z ładunkiem 800 kg bomb i uzbrojenia strzeleckiego złożonego z dwóch działek kalibru 20 mm.

Ponieważ wymagany promień działania był znacznie mniejszy niż dla wcześniej projektowanych bombowców (nie przewidywano działań prowadzonych w dużych odległościach od własnych baz), więc Koku Hombu zdecydowało się na napęd jednym silnikiem dużej mocy i jednoosobową załogę. Dobre osiągi samolotu miały ponadto sprawić, że maszyna mogła być też używana jako myśliwiec eskortowy dla innych samolotów bombowych lub specjalnych samolotów szturmowych (Kamikaze). Zlecenie na opracowanie takiego samolotu – nazwanego Doświadczalny Lekki Samolot Bombowy Armii (ang. Army Experimental Light Bomber) – złożono w marcu 1945 roku w wytwórni Kawasaki.

Projekt nowego samolotu został opracowany w czasie niecałych trzech miesięcy przez zespół konstrukcyjny pod kierunkiem Takeo Doi i Jun Kitano. Był to wolnonośny dolnopłat metalowej konstrukcji z trapezowym skrzydłem o dużym wydłużeniu i powierzchni nośnej. Szeroko rozstawione koła podwozia głównego wykorzystywały amortyzatory o dużym skoku z dwusilnikowego ciężkiego myśliwca Ki-102. Konstrukcja kadłuba przypominała nieco zastosowaną w jednosilnikowym myśliwcu Ki-100. Z samolotu tego pochodziła także znaczna część wyposażenia. Kabina pilota znajdowała się nad skrzydłem, blisko przodu kadłuba. Do napędu maszyny wybrano 18-cylindrowy silnik gwiazdowy typu Mitsubishi Ha-104 (inaczej Army Type 4), napędzający 3-łopatowe śmigło (w prototypie zamierzano użyć śmigła 4-łopatowego). Całą konstrukcję samolotu dostosowano do produkcji w małych rozproszonych warsztatach, a montaż końcowy miał być prowadzony w doraźnie zorganizowanej podziemnej fabryce w Misunami.

W wersji lekkiego bombowca samolot – oznaczony w międzyczasie Ki-119 – miał przenosić na zewnętrznym zaczepie pod kadłubem jedną bombę o masie 800 kg. Do zadań bombardowania z lotu nurkowego przewidywano możliwość podczepiania pod skrzydłami dwóch bomb o masie po 250 kg. Na tych samych podskrzydłowych zaczepach można było także podwieszać dwa dodatkowe zbiorniki paliwa o pojemności po 600 litrów każdy, zwiększające promień bojowy samolotu do 1200 km. W przodzie kadłuba nad silnikiem znajdowały się dwa działka kalibru 20 mm typu Ho-5. Dwa dodatkowe działka takiego samego typu miały być montowane w skrzydłach w proponowanej wersji myśliwca eskortowego.

Oblot prototypu planowany był początkowo na wrzesień 1945 roku, jednak podczas nalotu amerykańskich bombowców na zakłady firmy Kawasaki w Kagamigahara w czerwcu 1945 roku zniszczeniu uległa niemal cała dokumentacja techniczna samolotu Ki-119. Konieczność odtwarzania tej dokumentacji przesunęła planowany termin oblotu prototypu na listopad 1945 roku. Jednak w połowie sierpnia 1945 roku Japonia ogłosiła zawieszenie broni i dalsze prace nad samolotem Ki-119 zostały przerwane. Zdołano jedynie zbudować drewnianą makietę samolotu w skali 1:1.

Dane taktyczno-techniczne (projektowane):

Konstrukcja: jednosilnikowy jednomiejscowy dolnopłat wolnonośny z zakrytą kabiną i trójkołowym chowanym podwoziem z kółkiem ogonowym. Konstrukcja metalowa. Usterzenie klasyczne, wolnonośne.

Wymiary

rozpiętość 14,00 m

długość 11,85 m

wysokość 4,50 m

powierzchnia nośna 31,90 m2

Masy

masa własna 3670 kg

masa startowa 5980 kg

Osiągi

prędkość maksymalna 580 km/h na wysokości 6000 m

prędkość maksymalna 475 km/h na wysokości 0 m

czas wznoszenia na wysokość 6000 m – 6 minut 6 sekund

pułap 10500 m

promień działania normalny (z bombą o masie 800 kg) 600 km

promień działania maksymalny (z dwoma dodatkowymi zbiornikami paliwa po 600 litrów) 1200 km

Napęd: jeden 18-cylindrowy silnik gwiazdowy w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Mitsubishi Ha-104 o mocy startowej 1471 kW (2000 KM), mocy nominalnej 1397 kW (1900 KM) i mocy 1265 kW (1720 KM) na wysokości 5400 m, napędzający 3-łopatowe metalowe śmigło przestawialne

Uzbrojenie: w wersji bombowej – dwa stałe działka kalibru 20 mm typu Ho-5 w przodzie kadłuba oraz jedna bomba o masie 800 kg na zewnętrznym zaczepie pod kadłubem lub dwie bomby o masie po 250 kg na zewnętrznych zaczepach pod skrzydłami

w wersji myśliwskiej – dwa stałe działka kalibru 20 mm typu Ho-5 w przodzie kadłuba i dwa stałe działka kalibru 20 mm typu Ho-5 w skrzydłach

Załoga: 1 osoba

Wytwórnia: Kawasaki Kokuki Kogyo Kabushiki Kaisha, Kagamigahara, Japonia

Produkcja: tylko projekt + makieta