KORSA T.2.

Biuro firmy: 31 , BREITINGERSTRASSE , ZURICH .

Spółka Korsa została założona w październiku 1926 roku w celu zbadania rozwoju najbardziej efektywnego typu lekkiego samolotu. Nazwa towarzystwa jest skrótem od nazwisk członków kierujących i miejsca prac eksperymentalnych, a więc: KO(belt), R(uetschi), S(chmid), A(ltstetten).

Samolot, znany jako Korsa T.2, został ukończony i w pełni przetestowany, a ponieważ stowarzyszenie osiągnęło w ten sposób swój cel, zostało rozwiązane. Hugo G. Schmid, główny inżynier, oblatał maszynę, a potem starał się o licencje w Szwajcarii i za granicą na budowę tego typu. Niestety, plany produkcji seryjnej nie spełniły się.

TYP : Dwumiejscowy górnopłat, samolot turystyczny, samolot pasażerski lub jednomiejscowy samolot pocztowy.

SKRZYDŁO w trzech sekcjach , składające się z sekcji środkowej sztywno zamocowanej do kadłuba i dwóch sekcji zewnętrznych przymocowanych do sekcji środkowej i szybko odłączanych w celu przechowywania, transportu itp. Konstrukcja składała się z połączonych dźwigarów o przekroju prostokątnym, żeber z drewna świerkowego, drewnianych rozpórek i podwójnego usztywnienia z drutu stalowego. Krawędź natarcia i górna powierzchnia skrzydeł pomiędzy dźwigarami pokryte sklejką , reszta tkaniną . Lotki niewyważone zamocowane do zewnętrznych połówek zewnętrznych segmentów skrzydeł . Lotki zbudowane ze sklejki .

KADŁUB . Drewniana konstrukcja o przekroju trapezowym , pokryta sklejką z przodu i tkaniną z tyłu .

Statecznik poziomy i pionowy mogły być szybko demontowalne bez konieczności odpinania linek, o konstrukcji drewnianej pokryte tkaniną, ster kierunku i ster wysokości niewyważone o konstrukcji sklejkowej .

Silnik Salmson AD-9 o mocy 50 KM, dziewięciocylindrowy, gwiazdowy, chłodzony powietrzem. Możliwe było zainstalowanie innych silników gwiazdowych, takich jak trzycylindrowy silnik Walter o mocy 45 KM, pięciocylindrowy Armstrong Siddeley “Genet” o mocy 88 KM lub siedmiocylindrowy Pobjoy o mocy 75 KM. W rzeczywistości eksperymentalna maszyna była wyposażona w silnik Anzani o mocy 45-50 KM. Główny zbiornik paliwa o pojemności 170 litrów zamontowany jest w części środkowej, a w przedniej części kabiny można było zamontować zbiornik pomocniczy o pojemności 40 litrów. Zbiornik oleju o pojemności 30 litrów znajdował się na krawędzi czołowej sekcji środkowej. Wszystkie silniki uruchamiane mogły być za pomocą magneto rozrusznika , z wyjątkiem silnika Waltera , który uruchamiany był za pomocą sprężonego powietrza lub ręcznego rozrusznika.

Kokpit pod skrzydłem , z drzwiami na prawej burcie . W celach turystycznych, instruktażowych lub do przewozu poczty pilot zajmuje tylny kokpit . W przypadku przewozu pasażerów pilot miał siedzieć na przednim siedzeniu , natomiast tylne siedzenie było zastąpione specjalnym siedzeniem dla 2 pasażerów w tandemie.

Rozpiętość 12 m .

Długość 7 m.

Wysokość 2,1 m .

Powierzchnia skrzydeł 17,4 m kw.

Waga własna 350 kg . (+ Pilot i pasażer 160 kg. +Paliwo i olej 70 kg. +Bagaż 20 kg. (niestety nie wiem dlaczego przy podaniu wagi, przewidziano tylko 1 pasażera).

Prędkość maksymalna 170 km.h.

Prędkość na 500 m . 160 km.h.

Prędkość na 3,000 m . 140 km.h.

Wznoszenie od 500m do1 500 m .-7 min . ,

wznoszenie od 500m do 5,300 m . – 84 minuty .

Pułap operacyjny – 5.000 m .

Zasięg przy prędkości przelotowej 6 godzin lub 850 km