P-5 CURTISS „Superhawk” Model 34 L.
W latach dwudziestych zaczęły pojawiać się samoloty bombowe, które mogły osiągać duży pułap lotu. Ponieważ rolą myśliwca jest przechwycenie wrogiego samolotu przed zrzuceniem przez niego bomb lub zmuszenie go do szybszego pozbycia się niebezpiecznego ładunku, wynikła potrzeba stworzenia nowego rodzaju myśliwców mogących działać na dużych wysokościach. P-5 były pierwszymi seryjnymi samolotami myśliwskimi w lotnictwie USA wyposażonymi w sprężarki pozwalające im działać w takich warunkach.
Nie było oficjalnie oznaczonego prototypu tego samolotu, co prawda jeden egzemplarz (27-327) nosił przez krótki czas (od stycznia do czerwca 1928 r.) oznaczenie XP-5 lecz używano tego oznaczenia w czasie przeprowadzania testów nowej konstrukcji w zakładach Curtiss. Na podstawie treści kontraktu z 14 maja 1927 roku zbudowano 5 sztuk, które były praktycznie ulepszonymi P-1 A wyposażonymi w silniki Curtiss D-12 F z doładowaniem – turbosprężarka była dziełem Dr. Sanforda Mossa z General Electric. Pierwsza sztuka tego samolotu została dostarczona w styczniu 1928 roku do bazy Wright Field. P-5 mało różniły się z wyglądu od P-1, głównymi zauważalnymi szczegółami odróżniającymi te dwa samoloty od siebie było podwozie zapewniające w P-5 większy prześwit konieczny z powodu zastosowania powiększonego śmigła i zmieniona obudowa silnika z zamontowaną po prawej stronie sprężarką. Samoloty nosiły kolejne numery fabryczne 27-327 do 27-331. W czasie testów odbytych w lipcu 1929 roku okazało się, że duża masa sprężarki spowodowała zmniejszenie prędkości maksymalnej na poziomie morza poniżej 240 km/h, ale ponieważ Superhawk był przeznaczony do działania na dużych wysokościach nie stanowiło to dużej przeszkody w jego eksploatacji. Armia zdecydowała się jednak poczekać na nowy silnik o większej mocy i zamówienie pozostawiono w pierwotnej postaci, bez zwiększania ilości samolotów. Dwa P-5 zostały zniszczone w czasie testów w przeciągu 3 miesięcy od daty dostarczenia, a trzy trafiły do 97 Dywizjonu Myśliwskiego gdzie służyły do połowy 1932 roku (inne źródła podają, że do kwietna 1932 r. 2 sztuki służyły w 94 Dywizjonie).
Koszt wszystkich 5 sztuk wraz z częściami zapasowymi wyniósł 181 802,95 $.
DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE :
Jednomiejscowy dwupłat myśliwski o dużym pułapie operacyjnym.
Napęd : 12-cylindrowy silnik Curtiss V-1150-4 (inne źródła podają typ silnika V-1150-3) czyli D-12 F z turbosprężarką, o mocy 435 hp., zapas paliwa do 380 litrów (w tym połowa w zbiorniku zewnętrznym).
Uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe kaliber 7,62 mm zamontowane nad silnikiem, zsynchronizowane, strzelające przez krąg śmigła.
Rozpiętość – 9,60 m.
Długość – 7,03 m.
Wysokość – 2,74 m.
Powierzchnia nośna – 23,41 m.kw.
Masa własna – 1.157 kg.
Masa całkowita max. – 1.521 kg.
Prędkość max. – 229 km/h. na wys. 0 m. (inne źródła – 235 km/h)
- 279 km/h na wys. 7.620 m.
Czas osiągnięcia 3.050 m – 8,4 min.
Początkowa prędkość wznoszenia – 375 m/min
Pułap operacyjny – 9.720 m.
Pułap max. – 9.900 m.
Zasięg – 500 km.