Rozwój projektu czterosilnikowego bombowca z roku 1938, firmy Consolidated.

Artykuł na podstawie informacji zawartych w książce „Convair advanced Designs. Secret Projects from San Diego 1923-1962” autor Robert E. Bradley.

Firma Consolidated rozważała radykalny projekt latającego skrzydła w latach 1937 i 1938, co zaowocowało licznymi dwu- i czterosilnikowymi konfiguracjami, zarówno dla bombowców wojskowych, jak i zastosowań cywilnych. Projekt latającego skrzydła podlegał ciągłej ewolucji w kierunku coraz bardziej konwencjonalnych wersji, a Consolidated porzucił tę koncepcję na początku 1938 roku.

Pierwszymi z kolejnych badanych samolotów czterosilnikowych, o znacznie bardziej konwencjonalnej konstrukcji, jak ujawniono w archiwach, były LB-380014 i LB-380015. Oznaczenia te mogą odnosić się do systemu numerów rysunków, wskazując na 14. i 15. projekt lub rysunek z 1938 roku. W każdym razie te czterosilnikowe bombowce pokazują wyraźną ewolucję od latającego skrzydła w kierunku samolotu z konwencjonalnym kadłubem. LB-380014 wykorzystywał silniki napędzające śmigła pchające, a LB-380015 ciągnące i był wersją tego samego projektu. Zachował się jedynie raport o masach konstrukcji z rysunkiem profilu i nie są dostępne żadne inne informacje.

Kolejnym projektem był LB-16 ze stycznia 1939 roku. Był to samolot o nmormalnej konstrukcji z charakterystycznym dla Consolidated podwójnym usterzeniem pionowym. Konstrukcja ta zachowała zaokrąglony szklany nos, który występował w wielu innych projektach z tego okresu. Posiadała dużą wieżyczkę na górze kadłuba za skrzydłami oraz k.masz. na nosie kadłuba, z tyłu i (najwyraźniej) jedno stanowisko z k.masz. u dołu kadłuba. Wygląda na to, że był porównany z LB-17, dwusilnikową konstrukcją, która niewątpliwie miała większe silniki, ponieważ oba miały mniej więcej taką samą masę brutto. Wnioski z tego porównania nie są dostępne.

Kolejnym czterosilnikowym bombowcem Consolidated, po latających skrzydłach, był LB-16, ze stycznia 1939 roku. Miał on dość konwencjonalną konfigurację i zaokrąglony nos, jak w przypadku wielu projektów z tego okresu. Posiadał dziewięcioosobową załogę, został zaprojektowany do przenoszenia czterech bomb o masie po 272 kg , a jego masa brutto wynosiła 18 600 kg. Uzbrojenie defensywne obejmowało trzy działka kalibru .50 cala i dwa kalibru .30 cala. LB-17 był podobną konstrukcją, ale z dwoma silnikami.

Rozważane projekty czterosilnikowe ewoluowały nieco do lutego 1939 r., pokazując zmieniony zaokrąglony nos, okrągły przekrój kadłuba i zmienione stanowiska k.masz. czy działek. Najważniejszym aspektem tego projektu jest to, że po raz pierwszy został on oznaczony jako Model 32, który wkrótce stał się B-24.

Do 16 lutego projekt nieco ewoluował, ale nadal zachował zaokrąglony nos. W tym czasie program ciężkich bombowców zaczynał nabierać kształtów, a projekt został oznaczony jako Model 32. Kadłub samolotu był okrągły i pozbawiony dużej wieżyczki na górze kadłuba, a także brzusznego stanowiska k.masz. z LB-16. Uważa się, że jako napęd przewidywano silniki Pratt & Whitney R-1830, wspólne dla tych czterosilnikowych konstrukcji. W tym czasie budowano pełnowymiarową makietę Modelu 32.

Do maja 1939 roku zaokrąglony nos był nadal zachowany w projekcie, podobnie jak k.masz. przednie i ogonowe, ale stanowiska k.masz. w środku kadłuba nie były już uwzględniane. Wygląda również na to, że konstrukcja kadłuba zaczęła nabierać innego przekroju poprzecznego, kojarzonego później z B-24, a nie okrągłego. W tym czasie trwały już prace nad pełnowymiarową makietą Modelu 32 w tej konfiguracji, co wskazywało na to, że Consolidated nabierało pewności, że wkrótce pojawi się odpowiedni sprzęt.

Konfiguracja wydaje się być pośrednia w stosunku do poprzednich dwóch projektów. Głębszy kadłub miał dolny kontur LB-16 i duże górne stanowisko obronne, ale miał gondole silnikowe i prawdopodobnie skrzydło z lutowego projektu. W każdym razie szczegóły projektu ustąpiły miejsca ostatecznej konfiguracji XB-24 i rozpoczęto produkcję.

Zaledwie miesiąc później, w czerwcu 1939 roku, dokumentacja pokazała ostateczny, znany projekt B-24 z głębokim kadłubem i schodkowym układem kokpitu. W broszurach (które niestety nie są już dostępne) określano go jako LB-24 z czterema silnikami, a w innych jako 32-X i XB-24. Uważa się, że czterosilnikowe oznaczenie LB-24 mogło być błędne, ponieważ znaleziony projekt LB-24 był dwusilnikowym bombowcem średnim o masie brutto 12 250 kg.

Broszura zatytułowana 32-X zawierała również w tytule odniesienie do specyfikacji Korpusu Lotniczego C-212, która definiowała planowaną kategorię bombowców ciężkich. Broszura na temat tego projektu nie znajduje się w archiwach, ale tytuł z indeksu zawiera odniesienie do specyfikacji wymagań Korpusu Powietrznego C-213. Nie wiadomo, co obejmowała ta specyfikacja, która była kontynuacją specyfikacji C-212 dla programu ciężkich bombowców B-17/B-24.

Podobne wpisy