SET XV

Wytwórnia lotnicza SET założona została w Bukareszcie w 1923 roku i przez wiele lat specjalizowała się w produkcji jednosilnikowych dwupłatowych samolotów wielozadaniowych i szkolnych. W 1934 roku, w odpowiedzi na wymagania sformułowane przez rumuńskie lotnictwo wojskowe Aeronautica Militara Românã, konstruktorzy firmy SET przystąpili do prac nad projektem samolotu myśliwskiego, który miał zastąpić w służbie przestarzałe francuskie myśliwce Dewoitine D-27, budowane w Rumunii na licencji w zakładach IAR.

Głównym konstruktorem nowego samolotu, oznaczonego SET XV (czasem spotyka się też oznaczenia SET 15 lub SET-15), został inżynier Grigore C. Zamfirescu. Był to jednosilnikowy jednomiejscowy dwupłat (a właściwie – ze względu na dużą różnicę w rozpiętości górnego i dolnego płata – tzw. półtorapłat) zastrzałowy o metalowej konstrukcji z płóciennym pokryciem, uzbrojony w dwa karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm. Do jego napędu zastosowano silnik gwiazdowy typu Gnôme-Rhône 9Krsd w osłonie typu NACA. Samolot miał zakrytą kabinę pilota i stałe podwozie z kółkiem ogonowym. Koła główne osłonięte były aerodynamicznymi owiewkami. Maszynę wyposażono także w instalację tlenową i radiostację.

W 1934 roku zbudowano jeden prototyp SET XV, który oblatano w tym samym roku. Ponadto skompletowano jeden płatowiec do prób statycznych (wg [2] zbudowano kilkanaście egzemplarzy seryjnych, ale jest to błędna informacja). Samolot poddano próbom porównawczym w locie z konkurencyjnymi jednopłatowymi myśliwcami IAR-15 i IAR-16, zbudowanymi w firmie IAR dla spełnienia tych samych wymagań lotnictwa wojskowego. W efekcie prób dwupłatowy SET XV został uznany za konstrukcję przestarzałą i nie rokującą szans dalszego rozwoju, w związku z czym z dalszych prac nad nim zrezygnowano. Prototyp latał jeszcze jakiś czas (prawdopodobnie do początku lat 40-tych) w jednostce doświadczalnej Escadrila de Experiente w Pipera, po czym został złomowany.

Również IAR-15 nie został wprowadzony do seryjnej producji, choć zbudowano kilka egzemplarzy. Natomiast IAR-16, najnowocześniejszy z całej trójki i charakteryzujący się całkowicie metalową konstrukcją, pozostał jedynie w postaci prototypu i aż do czasu opracowania samolotu IAR-80 był ostatnim zbudowanym w Rumunii samolotem myśliwskim rodzimej konstrukcji. Rumunia zakupiła natomiast licencję na produkcję polskich samolotów PZL P.11 w wersji P.11f, które na wiele lat stały się podstawowym sprzętem bojowym jednostek myśliwskich lotnictwa wojskowego tego kraju.

Prototyp rumuńskiego samolotu myśliwskiego SET XV.

Dane taktyczno-techniczne:

Konstrukcja: jednosilnikowy jednomiejscowy dwupłat zastrzałowy z zakrytą kabiną i stałym trójkołowym podwoziem z kółkiem ogonowym. Konstrukcja metalowa z pokryciem płóciennym i częściowo metalowym. Usterzenie klasyczne, stateczniki poziome wsparte zastrzałami.

Wymiary

rozpiętość górnego płata 9,40 m

rozpiętość dolnego płata 6,70 m

długość 7,00 m

wysokość 3,35 m

powierzchnia nośna 18,65 m2

Masy

masa własna 1150 kg

masa startowa 1550 kg

Obciążenia

obciążenie powierzchni nośnej 83,11 kg/m2

obciążenie mocy 4,21 kg/kW (3,10 kg/KM)

Osiągi

prędkość maksymalna 340 km/h na wysokości 4000 m

prędkość maksymalna 286 km/h na wysokości 0 m

prędkość minimalna 103 km/h

czas wznoszenia na wysokość 2000 m – 2 minuty 52 sekundy

czas wznoszenia na wysokość 4000 m – 6 minut 28 sekund

czas wznoszenia na wysokość 5000 m – 8 minut 25 sekund

czas wznoszenia na wysokość 6000 m – 11 minut 14 sekund

pułap 9400 m

zasięg 520 km

Napęd: jeden 9-cylindrowy silnik gwiazdowy, chłodzony powietrzem, typu Gnôme-Rhône 9Krsd o mocy 368 kW (500 KM), napędzający 2-łopatowe śmigło o stałym skoku

Uzbrojenie: dwa stałe karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm typu Vickers w przodzie kadłuba

Załoga: 1 osoba

Wytwórnia: Fabrica de Avioane Societatea pentru Exploatâri Technice (SET), Bukareszt, Rumunia

Produkcja: 1 prototyp (+ 1 płatowiec do prób statycznych)

Użytkownicy: Rumunia

Podobne wpisy