Vought VS-326
Samolot ten został zbudowany specjalnie dla Pratt & Whitney i był przeznaczony głównie do testowania na dużym pułapie lotu, dużych silników lotniczych, śmigieł i powiązanych akcesoriów przez Engineering Flight Test Group tej firmy. Zbudowano dwa egzemplarze, VS-326 i VS-326A. Samoloty posiadały czteromiejscowe, hermetycznie zamknięte kabiny ciśnieniowe, odizolowane od konstrukcji “tak, aby w jak najmniejszym stopniu uczestniczyły w odkształceniach zginających kadłuba”. Ponieważ był to nowy pomysł, doświadczono wielu problemów z utrzymaniem ciśnienia w kabinie, co spowodowało, że samolot rzadko był w stanie osiągnąć wysokość projektową 12.200 metrów.
Zainstalowano niezwykle wyrafinowane oprzyrządowanie, dzięki czemu samolot stał się “jednym z najbardziej wszechstronnych konstrukcji testowych, jakie kiedykolwiek skonstruowano”. Garret Research opracował system zwiększania ciśnienia w kabinie, podczas gdy system radiokomunikacyjny został opracowany przez Williama Leara. Mocowania silników zostały zbudowane w taki sposób, aby umożliwić testowanie różnych napędów. W kadłubie w pobliżu ogona przewidziano miejsce na balast, gdy testowane miały być ciężkie silniki. VS-326 został zaprojektowany do zamontowania silnika Pratt & Whitney R-4360 “Wasp Major”, pierwotnie nazywanego X-Wasp, który osiągał moc 3500 KM. Zastanawiano się nad przetestowaniem także R-2800 “Double Wasp”, ale nigdy tego nie zrobiono. Testy przeprowadzono ze śmigłem o średnicy 4,57 m, a później ze standardowym czterołopatowym śmigłem z B-29. Samolot miał duży grzbietowy zbiornik powietrza, który w czasie lotu na dużych wysokościach doprowadzał powietrze do gaźnika przez długi kanał pod kabiną.
V-326 był koncepcją Alfreda Marshalla i Rudolpha Wallace’a, obaj z Pratt & Whitney Aircraft Installation Engineering. Pierwszy lot odbył się 18 czerwca 1943 r., a wykonał go A. Lewis McClain, główny pilot testowy Pratt & Whitney Aircraft. Większość kolejnych lotów została wykonana przez Harolda Archera. Współpracując z P&W Experimental Engineering Flight Test Group, Archer prowadził główne programy rozwojowe “Wasp” do 26 czerwca 1946 r. Samolot, po 111 godzinach i 19 minutach lotu, został zezłomowany 17 października 1946 roku.
Drugi samolot, oznaczony jako V-326A, miał być wykorzystywany przez Pratt & Whitney Installation Development Group do testowania “egzotycznych” koncepcji turbodoładowania napędzanego przekładnią i ponownie zamontowanego wentylatora chłodzącego silnik dla zaawansowanego napędu “Wasp Major”. Model -A różnił się od 326 jedynie drobnymi modyfikacjami i dodaniem dwóch dużych wlotów powietrza umieszczonych pod skrzydłem, które zasilały podwójne turbosprężarki. V-326A odbył pierwszy lot 30 sierpnia 1944 r. z fabryki Vought do P&W, East Hartford. Tam trafił do hangaru w celu przeprowadzenia gruntownych modyfikacji i dokończenia instalacji wyposażenia. Początkowo w zakładach Vought zainstalowano dwa równoległe modele GE Blt-1. Zostały one zastąpione pojedynczą dwustopniową turbosprężarką Birmann P-23C. Modyfikacje V-326A postępowały powoli. Ostatecznie, ze względu na brak funduszy i fakt, że XB-36 i inne samoloty mogły przeprowadzać testy “Wasp Major” w locie na dużych wysokościach, zapotrzebowanie na V-326A ustało. Samolot zakończył swoje dni, po wykonaniu 1 lotu, jako naziemne stanowisko testowe “Wasp Major”, aż do złomowania pod koniec lat 40-tych.
