Wedell-Williams XP-34

Jedną z najważniejszych cech samolotu myśliwskiego jest niewątpliwie jego prędkość maksymalna. Z tego powodu wiele firm projektujących tego typu maszyny oparło swoje konstrukcje na samolotach rajdowych przystosowanych konstrukcyjnie do osiągania dużych prędkości. Jedną z nich była firma Wedell-Williams znana w latach 20-tych i 30-tych z konstrukcji samolotów tego typu. Propozycją firmy był myśliwiec oparty na statnim zaprojektowanym przed śmiercią Jimmy’ego Wedella samolocie wyścigowym Model „45”.

Konstrukcja wyprodukowana w 1933 roku, będąca następcą zasłużonego Modelu „44”, zdobywcy wielu nagród w wyścigach lotniczych, miała już na swoim koncie m.in. rekord prędkości lotu na 100 km odcinku ustanowiony w 1934 roku i  wynoszący  426 km/h. W tym czasie samolot miał szansę stać się pierwszym amerykańskim myśliwcem nowej generacji – metalowym  wolnonośnym jednopłatem  wyposażonym w zakrytą kabinę i chowane podwozie.

      Już w lutym 1934 roku firma wystosowała zapytanie do Materiel Division czy USAAC byłby zainteresowany myśliwcem, którego konstrukcję oparto by samolocie rajdowym. 6 maja 1935 roku propozycja została rozpatrzona pozytywnie a wymagania stawiane nowej konstrukcji były następujące: masa własna ok. 1930 kg, napęd miał stanowić silnik Pratt & Whitney R-1535 i prędkość maksymalna powyżej 460 km/h. 1 października, gdy USAAC złożył zamówienie na nowy samolot, któremu nadano oznaczenie XP-34, rozpoczęły się prace projektowe. Zakładano prędkość max. ok. 460 km/h co byłoby bardzo dobrym wynikiem przy zastosowanym  700 konnym silniku. Nowa konstrukcja miała posiadać skrzydło samonośne, podwozie chowane w kadłubie z zakrytą kabiną z odsuwaną do tyłu owiewką. Silnik miał być osłonięty szerokim  pierścieniem przez co wyglądał na zbyt duży w stosunku do reszty płatowca. Konstrukcja mięszana, część kadłuba metalowa ale tył, za kabiną oraz powierzchnie sterowe miały mieć pokrycie płócienne. Już na początku 1936 roku  okazało się, że z przewidywanym napędem nie będzie można uzyskać zakładanych  osiągów, z tego powodu firma zaproponowała mocniejszy, 900 konny Pratt & Whitney XR-1830-C „Twin Wasp” dzięki któremu prędkość maksymalna powinna wzrosnąć do 505 km/h. Zmiana silnika miała się wiązać ze zmianami w projekcie, samolot miał mieć zmienioną komorę silnikową, która musiała pomieścić silnik o większej mocy, a co za tym idzie zmieniono by m.in. przód kadłuba. Oceniono, że w planowanej postaci samolot nie byłby zdolny do przenoszenia wystarczającego uzbrojenia, a jego zasięg byłby bardzo ograniczony zaś powstające wówczas myśliwce innych firm były bardzo obiecującymi konstrukcjami.  Ostatecznie prace wstrzymano w 1936 r. przed rozpoczęciem konstrukcji prototypu

DANE TAKTYCZNO – TECHNICZNE :

Konstrukcja: jednosilnikowy jednomiejscowy dolnopłat wolnonośny z zakrytą kabiną i chowanym trójkołowym podwoziem z kółkiem ogonowym. Konstrukcja metalowa z pokryciem częściowo płóciennym. Usterzenie klasyczne, wolnonośne.

Napęd: jeden 14-cylindrowy silnik gwiazdowy w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Pratt & Whitney R-1535-1 „Twin Wasp Junior” o mocy 522 kW (700 hp, 710 KM), napędzający 3-łopatowe metalowe śmigło przestawialne (potem planowano 14-cylindrowy silnik gwiazdowy w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem, typu Pratt & Whitney XR-1830-C „Twin Wasp” o mocy 671 kW (900 hp, 913 KM), napędzający 3-łopatowe metalowe śmigło przestawialne)

Uzbrojenie : brak danych.

Rozpiętość – 8,43 m.

Długość – 7,16 m.

Wysokość – 3,27 m.

Masa własna – 1.928 kg.

prędkość maksymalna (z silnikiem R-1535-1) 460 km/h

prędkość maksymalna (z silnikiem XR-1830-C) 495-505 km/h