XP-22 CURTISS
Był to trzeci egzemplarz P-6A o numerze 29-262. Otrzymał między innymi nową, o lepszym kształcie aerodynamicznym osłonę silnika, zmodyfikowane podwozie i mniejszą chłodnicę ważącą niecałe 23 kilogramy oraz rzędowy silnik V-1570-23.
XP-22 został oblatany 30 czerwca 1931 roku, w samolocie zastosowano nowe, jednozastrzałowe podwozie a także zmieniono położenie karabinów maszynowych na niższe, pod blokiem cylindrów. W czasie prób porównawczych przeprowadzonych w czerwcu 1931 roku między seryjnym P-6, P-12, YP-20 a XP-22 okazało się, że ten ostatni samolot osiągnął największą prędkość lotu i okazał się najlepszym spośród konkurentów. Kontrakt na 46 sztuk seryjnych Y1P-22, którym nadano numery seryjne 32-233/278 podpisano 10 lipca tego samego roku. Koszt jednego P-22 ustalono na 12.211 USD. Po pewnym czasie zmieniono oznaczenie zamówionych samolotów na P-6C aby ostatecznie zmienić je na P-6E.
Po próbach XP-22 zamontowano na płatowcu oryginalne wyposażenie i powrócono 28 września 1931 roku do dawnego oznaczenia – P-6A. Egzemplarz ten został uszkodzony 28 kwietnia 1933 roku w kolizji z inną maszyną (Boeing P-12C) nad New Baltimore (stan Michigan).
DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE:
Prototyp dwupłata myśliwskiego.
Napęd: silnik rzędowy Curtiss V-1570-23 chłodzony cieczą o mocy 600 hp.
Uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe kaliber 7,62 mm zamontowane po bokach z przodu kadłuba, zsynchronizowane, strzelające przez krąg śmigła.
Rozpiętość – 9,6 m.
Długość – 7,19 m.
Wysokość – 2,74 m.
Powierzchnia nośna – 23,41 m. kw.
Masa własna – 1.180 kg.
Masa całkowita – 1.523 kg.
Prędkość max. – ok. 330 km/h. Na wys. 0 m.
320 km/h na wys. 3.000 m.
Początkowa prędkość wznoszenia – ok. 730 m/min.
Czas osiągnięcia 1.500 m – 2,3 min.
Pułap operacyjny – ok. 8.100 m.
