Podczas wojny każde państwo odczuwało braki surowców oraz rąk do pracy. Jednym z proponowanych rozwiązań tej sytuacji była produkcja uzbrojenia z materiałów łatwo dostępnych oraz o nieskomplikowanej budowie, co pozwalało na rozpoczęcie produkcji bez specjalnych przygotowań. Samolot Tucker XP-57 był propozycją lekkiego myśliwca kategorii „superlekkiej”, opracowaną w okresie, gdy wśród konstruktorów wciąż panowała moda na lekkie, szybkie, zwrotne i tanie samoloty myśliwskie. Jednak zmiana podejścia do prowadzenia działań wojennych doprowadziła wkrótce do spadku zainteresowania wojska tego typu konstrukcjami.

W maju 1940 roku, praktycznie nieznana firma Tucker Aircraft Company z Detroit (stan Michigan), złożyła dowództwu USAAC (US Army Air Corps) propozycję zaprojektowania lekkiego myśliwca o bardzo dużej zwrotności. Projekt wstępny, opracowywany przez Harry’ego Millera i Prestona Tuckera, nosił oznaczenie fabryczne Model AL-5. Przewidywał on mały (rozpiętość 8,66 m i długość 8,10 m), jednomiejscowy dolnopłat wolnonośny, napędzany niewielkim, ośmiocylindrowym silnikiem rzędowym typu Miller L-510-1 o mocy 720 KM, umieszczonym w środku ciężkości za kabiną pilota. Silnik napędzał dwułopatowe śmigło przez długi wał – rozwiązanie znane m.in. z myśliwca P-39 „Airacobra” firmy Bell. Skrzydła miały być drewnianej konstrukcji, kadłub metalowy spawany, a podwozie trójkołowe z chowanym przednim kołem. Masa startowa nie miała przekroczyć 1545 kg.

Aby zmniejszyć zużycie strategicznych materiałów i obniżyć masę, planowano wykonać kadłub ze stalowych rur pokrytych blachą aluminiową, natomiast skrzydła – ze sklejki krytej płótnem. Samolot nie posiadał opancerzenia, co również miało wpływać na jego lekkość i prostotę.

Uzbrojenie samolotu miało składać się z trzech karabinów maszynowych kalibru 12,7 mm lub jednej takiej broni umieszczonej – podobnie jak w P-39 – w osi śmigła oraz dwóch działek kalibru 20 mm, umieszczonych z przodu kadłuba, przed kabiną pilota. Było to potężne uzbrojenie, jak na tak niewielki samolot. Tucker zakładał optymistycznie, że jego myśliwiec osiągnie prędkość maksymalną 496 km/h i zasięg ponad 1545 km.

Samolot otrzymał nieoficjalny przydomek „Peashooter” („grochówka”), nawiązujący do jego lekkiej konstrukcji i kompaktowych rozmiarów.

USAAC wyraził zainteresowanie projektem i jeszcze w 1940 roku zamówił jeden prototyp, oznaczony jako XP-57 i przydzielił mu numer seryjny 41-004. Jednak już w lutym 1941 roku, na skutek problemów finansowych firmy Tucker, prace nad prototypem zostały wstrzymane. W międzyczasie, ze względu na zmianę koncepcji samolotów myśliwskich oraz wzrost zainteresowania cięższymi, lepiej uzbrojonymi i bardziej uniwersalnymi maszynami, kontrakt na budowę XP-57 został anulowany. Prototyp nigdy nie został ukończony.

W marcu 1942 roku firma Tucker Aircraft została przejęta przez Higgins Industries – znaną z produkcji łodzi desantowych – i przemianowana na Higgins-Tucker Aviation. Preston Tucker został wiceprezesem nowego działu, który zajmował się projektowaniem wieżyczek strzelniczych oraz silników do łodzi torpedowych. W 1943 roku Tucker opuścił firmę i powrócił do Michigan, gdzie rozpoczął pracę nad własnym samochodem osobowym – legendarnym Tuckerem 48.

Lekkie samoloty myśliwskie nie zdobyły w USA większego uznania. Po rezygnacji z projektów XP-57 oraz Douglas XP-48, podczas wojny tylko raz powrócono do idei bardzo lekkiego myśliwca, budując samolot Bell XP-77.

Dane taktyczno–techniczne:

– Projekt jednomiejscowego dolnopłata myśliwskiego.

– Napęd : 8-cylindrowy silnik  rzędowy, chłodzony cieczą, Miller  L-510-1 (występujący także pod oznaczeniem A-510-V8) o mocy max. 720 hp. I 615 hp na pułapie ok. 6.100 m,  napędzający dwułopatowe śmigło. Silnik wraz z turbosprężarką ważył zaledwie ok. 223 kg i wzorowany był na silniku do samochodów wyścigowych Miller 255.

– Uzbrojenie: 3 karabiny maszynowe kal. 12,7 mm lub 1 karabin maszynowy kal. 12,7 mm i 2 działka kal. 20 mm.

– Rozpiętość: 8,66 m

– Długość: 8,10 m

– Wysokość: 2,44 m

– Powierzchnia nośna: 11,1 m²

– Masa własna: 871 kg (zakładana)

– Masa całkowita: 1545 kg (zakładana); inne źródła podają 1361 kg

– Prędkość maksymalna: 482–496 km/h (zakładana)

– Pułap operacyjny: 7925 m

– Zasięg: 1545 km (zakładany)