XP-7 BOEING Model 93
Część samolotów produkowanych dla lotnictwa wojskowego, mimo posiadanego oznaczenia nadawanego myśliwcom (P-), było przeznaczonych tylko do eksperymentów z nowymi silnikami lub nowymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi. Jednym z takich samolotów był właśnie Boeing Model 93, w jego przypadku zrezygnowano z zamiaru złożenia zamówienia na 4 sztuki seryjne P-7, a XP-7 stał się konstrukcją testową.
Samolot był przeróbką ostatniego, 16 egzemplarza PW-9D (nr. 28-041 ) i przeznaczono go m.in. do prób z nowym silnikiem Curtiss „Conqueror” V-1570-1. Zamówiono go 5 marca 1928 r., a już 4 września został dostarczony do prób, które rozpoczęto w listopadzie. W modelu tym wypróbowano nowy system sterowania lotkami, zmieniono konstrukcję płozy ogonowej i wprowadzono usterzenie poziome w całości z dur aluminium. Samolot był lżejszy od pierwowzoru o około 33 kilogramy i jego prędkość maksymalna wzrosła o około 28 km/godz. Po przeprowadzeniu prób XP-7 otrzymał z powrotem dawne oznaczenie – PW-9D.
DANE TAKTYCZNO – TECHNICZNE :
Prototyp jednomiejscowego dwupłata.
Napęd: silnik rzędowy, chłodzony cieczą Curtiss „Conqueror” V-1570-1 o mocy 600 hp., napędzający dwułopatowe śmigło, zapas paliwa – 235 l.
Uzbrojenie :1 karabin maszynowy kaliber 12,7 mm,1 karabin maszynowy kaliber 7,62 mm i 57 kg bomb.
Rozpiętość – 9,75 m.
Długość – 7,31 m.
Wysokość – 2,74 m.
Powierzchnia nośna – 23,40 m.kw.
Masa własna – 1.070 kg. (inne źródła podają wagę 1.053 kg).
Masa całkowita – 1.479 kg.
Prędkość max. – 270 km/h na poziomie morza.
Prędkość max. – 262 km/h na wys. 1.520 m.
Prędkość przelotowa – 216 km/h.
Prędkość lądowania – 98 km/h.
Prędkość wznoszenia – 9,48 m/sek.
Czas osiągnięcia 3.050 m – 7 min. 6 sek.
Pułap operacyjny – ok. 6.400 m.
Pułap max. – ok. 7.000 m.
Zasięg – 400 km.