YP-20 CURTISS „Hawk” Model 35
Był to trzeci egzemplarz P-11 o numerze 29-374, przebudowany w październiku 1930 r. i wyposażony w gwiazdowy silnik Wright R-1870-9 „Cyclone” o mocy 650 hp. z osłoną NACA. Samolot posiadał typowe dla P-6 podwozie z amortyzatorami olejowo-powietrznymi, koła były osłonięte aerodynamicznymi owiewkami, zmieniono proporcje pomiędzy sterem kierunku i wysokości poprzez powiększenie tego pierwszego, zastosowano sterowane kółko ogonowe, zmodyfikowano układ kabiny pilota i przebudowano tylną część kadłuba, ułatwiając dostęp do bagażnika i do podzespołów samolotu w przypadku konieczności napraw. Nowa konstrukcja została oblatana w listopadzie 1930 roku. Osiągi samolotu YP-20 były tylko nieco lepsze niż standardowego P-6 i Armia zrezygnowała z dalszego rozwoju samolotu, USAAC wybrał inny myśliwiec napędzany silnikiem rzędowym Curtiss V-1570. YP-20 został wyposażony w jednopodporowe podwozie i usterzenie ogonowe przetestowane w XP-22 i stał się prototypowym XP-6E. Potem po zamontowaniu turbosprężarki nastąpiła kolejna zmiana w oznaczeniu na XP-6F.
DANE TAKTYCZNO – TECHNICZNE :
Prototyp jednomiejscowego dwupłata myśliwskiego.
Napęd: silnik gwiazdowy Wright R-1870-9 „Cyclone” o mocy 650 hp., zapas paliwa od 189 do 390 litrów.
Uzbrojenie : 2 karabiny maszynowe kaliber 7,62 mm.
Rozpiętość – 9,6 m.
Długość – 7,18 m.
Wysokość – 2,74 m.
Powierzchnia nośna – 23,41 m. kw.
Masa własna – 1.124 kg.
Masa całkowita – 1.507 kg.
Prędkość max. – 301 km/h na wys. 0 m.
296 km/h na wys. 1.520 m.
Prędkość przelotowa – 241 km/h.
Prędkość lądowania – 98 km/h.
Prędkość wznoszenia – 12,2 m/sek.
Pułap – od 8.140 do 8.470 m.
Zasięg – 381 km.
