Zagraniczne samoloty Regia Aeronautica w latach 1940-43.

Informacje z “Italian Aviation Research Branch of Air Britain”, czasopisma pokazującego się w połowie lat 70-tych.

Mniej znanym aspektem działalności Regia Aeronautica w okresie II wojny światowej jest pozyskiwanie sprzętu wojennego z różnych źródeł: łupy wojenne, transfery lub barter. Jest to niewątpliwie bardzo interesujący fakt, ponieważ w sumie obejmował ponad tysiąc maszyn wszystkich typów, które ze względu na szereg różnych wydarzeń były wykorzystywane w różnych obszarach operacyjnych działalności wojsk lotniczych: walki, bombardowania, loty łącznikowe, szkoleniowe i testowe. Znaczna liczba tych maszyn, po pewnym czasie często z powodu zużycia lub wypadków, nie była używana i zakończyła swoją żywotność na złomowisku.

Jugosławia.

Pierwszy samolot przybył z Jugosławii, kiedy wkrótce po zakończeniu kampanii jugosłowiańskiej w kwietniu 1941 roku na różnych lotniskach Dalmacji przechwycono nie mniej niż 66 maszyn w dobrym stanie, zdatnych do używania. Były to:

Bücker Bu 131 Jungmann, 40 szt.

Hawker (jugosłowiański) Fury, 2 szt.

Dewoitine D.513, 4 szt.

Dewoitine D.514, 3 szt

Breguet Br. 693, 1 szt.

Szkolny dwupłatowiec Rogozarski (?), 1 szt.

Rogozarski S.I.M. XIV wodnosamolot, 7 szt.

Caproni Ca 311,6 szt.

Bristol Beaufighter, 1 szt.

Hawker Hurricane, 1 szt.  

Wyżej wymienione maszyny zostały następnie rozprowadzone między różnymi jednostkami Regia Aeronautica w następujący sposób: Regia Aeronautica Experimental Centre (C.S.R.A.), Guidonia: Hawker Fury, Bristol Beaufighter i Hawker Hurricane Mk.I

Lotniska Ravenna i Forli, szkoła lotnicza w Rimini: Dewoitine D.513 i 514

Dowództwo lotniska Rawenna: Breguet Br. 693, dwupłatowiec szkolny Rogozarski

Baza wodnosamolotów Orbetello: Rogozarski S.I.M.XIV

Dowództwo lotniska Gorizia: Caproni Ca.311.

Francja

Pod koniec 1942 r., po zajęciu przez siły Osi terytorium francuskiego, które do tej pory znajdowało się pod rządami Vichy, Regia Aeronautica przejęła znaczną liczbę samolotów, zarówno cywilnych, jak i pochodzących z “Armee de l’Air ”, znalezionych na lotniskach w Prowansji. Zdobyto w ten sposób 604 maszyny wielu typów, w tym modele cywilne i wojskowe, wraz z 3 szybowcami do szkolenia w puilotarzu szybowcowym. Poniżej znajduje się szczegółowa lista typów przechwyconych francuskich maszyn, a liczby w nawiasach wskazują liczbę maszyn, które następnie przekazano Luftwaffe:

1. maszyny wojskowe: Bloch 132, 32; Potez 630/631, 14; Dewoitine D.520, 36 (8); Potez 63, 46; Bloch 210, 13 (13); Loire 40, 15; Morane Saulnier M.S. 406, 52; Lioré et Olivier Lé0.451, 43 (17); Brguet Br. 693/698, 36 (1); Caudron C.445 (wojskowy), 28; North American NA 57, 30; Caudron C.635, 42; Morane M.S.230, 36; Mureaux (typy 113, 115, 117), 12; Farman F.270,7; Lioré et Olivier Lé0.257 hydroplan, 10; Loire 130, 27; Latécoere Laté 298, 45; Amiot 351/354, 20; Caproni Ca 164,16; Nardi FN.315, 3.
2. Maszyny cywilne: Latécoére (nieokreślony typ), 1; Lioré et Olivier Lé0.452, 6; Caudron C.45, 9; Potez 54, 2
3. Szybowce: Avio 40 / P, 1; C.301 / F 2.

Niejednorodność wszystkich tych maszyn w odniesieniu do ich przeznaczenia operacyjnego sugerowała, dla niektórych typów, barter z władzami niemieckich Sił Powietrznych w celu uzyskania większej ilości dostępnych maszyn wybranych typów.  Luftwaffe dostarczyła 27 Ca. 164 i 30 FN-315, które zostały zdobyte przez Niemców, w zamian za inne typy, którymi byli bardziej zainteresowani i które znalazły się wśród zdobyczy Regia Aeronautica. W sumie wojska niemieckie zdobyły 882 samoloty wojskowe i 83 cywilne; pierwszy „pakiet” zawierał 242 D.520, 94 Lé0.451 i nawet jeden Ca.313. Maszyny francuskiego pochodzenia w Regia Aeronautica, trafiały do ​​wielu miejsc w różny sposób: D.520 trafił do 13, 22; 24; 59; 60 i 167 Gruppi Caccia po tym, jak 28 zdobytych maszyn zostało uzupełnionych o 42 kolejne maszyny późnej produkcji dostarczone przez Luftwaffe. W sumie Regia Aeronautica otrzymała 70 szt. D.520, przy czym kilka z nich zostało przydzielonych do Szkół Lotniczych w Foligno i Gorizia, 24 Lé0.451 trafiło do 51 Gruppo Bombardamento Terrestre, Ca 164 i FN-315 trafiły do Szkół Lotniczych w Reggio Emilia, Pescara i Falconara, inne maszyny zostały wysłane do Centrum Eksperymentalnego Regia Aeronautica w Guidonia, a kilka innych zostało przejętych przez dowództwa niektórych lotnisk. 3 szybowce przekazano do R.U.N.A. (Reale Unione Nazionale Aeronautica, ówczesny włoski aeroklub). Pozostałe maszyny, które stanowiły większość łupów wojennych we Francji, zostały złomowane na miejscu, oprócz kilku Morane M.S.406 i Goëland, które zostały przewiezione do Włoch.

Alianci.

Inne maszyny zostały zdobyte po przechwyceniu samolotów amerykańskich lub angielskich w trakcie misji wojennych lub po przymusowym lądowaniu z różnych powodów na obszarach znajdujących się pod kontrolą włoskich sił zbrojnych. Te samoloty obejmowały dwie maszyny U.S.A.A.F. : B 24D i P-38G, które zostały przydzielone do Centrum Doświadczalnego w Guidonia, a następnie trafiły do ​​Niemiec w 1943 r. Liberator został wysłany w lipcu do Rechlina w celu oceny, natomiast Lightning został zajęty przez Niemców we wrześniu w Guidonii.

Duża liczba maszyn R.A.F. (w tym również produkcji amerykańskiej):

Bristol Blenheim Mk.IV;

Bristol Beaufighter Mk.I;

Vickers Wellington, 1;

Douglas Boston, 1;

Vickers Supermarine Spitfire, 2;

Hawker Hurricane, 2;

Curtiss Kittyhawk, 1;

Curtiss Warhawk, 1;

Fairey Swordfish, 2;

Fairey Albacore, 1;

Supermarine Walrus, 1.

Wszystkie te maszyny były używane przez dłuższy lub krótszy czas przez pojedynczych pilotów lub jednostki Regia Aeronautica, w zależności od ich stanu sprawności. Niektóre z tych maszyn, które zostały zajęte przez Niemców we wrześniu 1943 roku, zostały następnie wysłane do ośrodka w Rechlinie. Pośród maszyn cywilnych był także Douglas DC-3 (MM60520), początkowo przydzielony 149 Gruppo Trasporto, a następnie przeniesiony do Deutsche Lufthansa w zamian za Junkers Ju.52.

Niemcy

Znaczna liczba maszyn została przekazana lub zakupiona z Niemiec w celu zaspokojenia różnych potrzeb Regia Aeronautica lub uzupełnienia określonych braków w samolotach operacyjnych w poszczególnych kategoriach. W sumie 372 niemieckie maszyny trafiły do ​​Regia Aeronautica:

Ju 87B – 100 przydzielono do 96; 101; 102 i 103 Gruppi Bombardamento a Tuffo;

Ju 87D-2 – 46 przydzielono 103 Gruppo Bombardamento a Tuffo;

Fi 156C-2 (20) i Fi 156C-3 (12) –  przydzielonych różnym VIP-om i H.Q.

Me 110C-3 – 3 przydzielone Comando Intercettori “Leone”

Do 217J – 12 przydzielone 41 Stormo (59 i 60 “Gruppi Intercettori Caccia Notturna)

Ju 88A-4 – 37 przydzielone 9 i 10 Stormi Bombardamento Terrestre;

Ju 88A-7 – 4 przydzielone Nucleo Addestramento Bombardamento Terrestre, Littoria;

Bf 109F-4 – 11 przydzielono 150 Gruppo i 4 Stormo Caccia Terrestre;

Bf 109G-2 – 1 przydzielono 150 Gruppo Caccia Terrestre;

Bf 109G-4 – 7 przydzielono 150 Gruppo Caccia Terrestre;

Bf 109G-6 – 88 przydzielono do 3 i 150 Gruppo Caccia Terrestre, 3 i 4 Stormi Caccia – Terrestre;

Ar 96B – 2 przydzielone do Nucleo Sperimentale n.p.a.”Aquila “(lotniskowiec);

Ju 52 / 3m – 4 przydzielone “Ala Littoria”

Szybowce:

D.F.S. 230 – 10 przydzielonych do 1 Reparto Alianti d’Assalto

Go.242 – 4 do 1 Reparto Alianti d’Assalto

Grunau Baby 1- i 2-miejscowe

Weihe Sport

Kilka dodatkowych informacji na temat próśb skierowanych do Luftwaffe przez personel Regia Aeronautica w celu reorganizacji niektórych kategorii samolotów do czasu, aż macierzysty przemysł lotniczy będzie w stanie zaspokoić potrzeby jednostek pierwszej linii z odpowiednią produkcją jakościową i ilościową. Takie prośby miały miejsce dopiero w 1943 roku.

Bf 109 – 300 szt. (107 dostarczono)

Ju 88 – 100 szt. (41 dostarczono)

Ju 87 – 250 szt. (146 dostarczono od 1940 do 1943)

Me 210 – 50 szt. (wersja nocnego myśliwca, nie przyznano)

Do 24 – 12 szt. (nie przyznano)

Ar 96B – 6 szt. (2 dostarczono)

Fi 156 – 40 szt. (32 dostarczono między 1940 a 1943)

D.F,S.230 – 50 szt. (10 dostarczono)

Go 242 – 10 szt. (4 dostarczono)

Flettner 282 – 1 szt. (nie przyznano).

W trakcie przekazywania tych próśb władzom niemieckim prowadzono negocjacje w sprawie zapłaty za maszyny i do lipca 1943 roku ustalono następujące kwoty:

Bayerische Flygzeugwerke-Augsburg 3 szt. Me 110C: R.M. 1 123 500 (cena jednostkowa Lit 7 490 000)

Dornier Flugzeugwerke-Friedrisch. 12 szt. Do 217J: 7 371 720 RM (cena jednostkowa Lit 12 269 920)

Gothaer Waggonfabrik-Gotha 50 szt. DFS230: 2137744 R.M. (cena jednostkowa Lit 855 000)

Gerhard Fieseler-Kassel 12 szt. Fi 156 668 688 RM (cena jednostkowa Lit 1 114 480)

Junkers Flugzeug-u.Motoren-Dessaul 24 szt. Ju 88A-4: 12 636 000 RM (cena jednostkowa 15 300 000 Lit)

Arado Flugzeugwerke w Hamburgu 6 szt. Ar 96B: R.M. 670 000 (cena jednostkowa Lit 2 230 000)

Dostawy żądanych przez władze włoskie materiałów zostały celowo opóźnione przez Niemców, a także przez wydarzenia lipca 1943 roku i leniwie przeciągnięte do września następnego roku, kiedy to ogłoszenie zawieszenia broni z aliantami spowodowało zerwanie wszelkich stosunków pomiędzy Niemcy i Włochy.